13 মানে মিʼবাৰা নৗকচা ৰাওৱা আতাং মিʼয়া যুদি উজুমৗন সৗন্দৗম পাকা, উগুৰৗন উম্রাজু পুমপুম শুৱা সায়তা, উনি আকেষায় সৗক্ষী তংচা, আৰা মাৰাবদোবান উৱো লৌমাঞ্চা,
ব্যভিচাৰি মিচিকবান উগুনা; উম্রা স্বাহইমৗন হতং মৗৰৗতৗইমৗন ব্রাকা, “আং অধর্ম কৗম তৗৰৗইচা।”
পৗশি সিপিবান পায়নাংতানা, ৰাংৰেত গগ্লত সায়ৰৗনসৗন নৗগৌৱাং বালফানা।”
ননোক অৗপিন আপানি হান্দাৱায় আশা গদংঙা, কিঞ্চিতৌতৌ কৗম তৗৰৗয়া, আৰা অৗপিন আপানি নগতেন নগসাৰনি মিচিকৱো শুৱা গাসায়ঙি মাৰাব; উগুৰৗন ননোক কি হাসং গৗপিল গাসায় মান্না?
আৰা নৗং আপো শুৱা সায়চান গৗমৗন মাৰাবদোনি মিচিকমৗন সৗন্দৗম তাʼপাক।
আৰা যি মাৰাবা মৗমৗঙি মিচিকমৗন পাকমান্না, যি মাৰাবা নগতেন নগসাৰনি মিচিকমৗন পাকমান্না, উ পাকমান মাৰাব আৰা উ পাকমান মিচিকজু মৗংনিঙৗন অৱশ্যে গাথাত মাসানি সায়ঙা।