4 নৗং আনা যা কৗম তৗৰৗইং গৗমৗন লাওতানা, উৱো দুসুনৗইমৗন বাসমাতায় নৗঙো মহিমানাং গাসায়ৌ।
যীশুৱা অনোকো ব্রাকৌ, “আঙো বেসেতানি মাৰাবনি ইচ্ছা মানায়ঙি আৰা উনি কৗম পুৰা গাসায়ঙোন সায়ৌ ইনি খৗন্তৗক আহাৰ।
নাত্নে ইনি চাপ্লাগবান কিচুন মনায় গাসায়চৌ, ইনি গৗমৗন দামনাং মনায় গাসায়চৌ, যাতে ঠিক লামতিয়া বুসুন লাগেত তলং মানা, আৰা ঈশ্বৰনি দয়ানি পেনেম ক্রৌনি গৗমৗন সৗক্ষী লাওং গৗমৗন যা সিবায়ঙি কৗম প্রভু যীশুনায়প্রিং মাস্তানা উৱো দুসুন মানা।
আং উ খৗন্তৗক লুকঙায় চৗল্পাক লাওমৗন দাক্রায়ৌ, ঠিক লামনি বুসুন লাগেত তলোকৌ, বিশ্বাস দাপাঙৌ।
যীশুৱা উ মুচি মানমৗন ব্রাকৌ, “বুসুনৌ!” জিখৗমায় দৗখৗম বামায়মৗন আত্মা গৗথৗই লাৱৌ।
নাত্নে জগত যাতে দাসামানা যে, আং আৱাৱো হাসা, আৰা আৱা আনা যেগেনা হুকুম লাওতানা, আং উগুনান তৗৰৗয়া। “চাপ নাং ইবায়প্রিং লৗইং সৗই।
ননোক যুদি ইনি হুকুমদো মানায়া, উগুৰৗন ইনি হাসানায় পাংঙা, আং যেগেনান আংবান ইনি আৱানি হুকুম মানায়মৗন, উনি হাসানায় তয়তা।
আৰা ননোক ইনি মুঙায় যিয়ো পিয়া, উৱো আং লাওঙা, যাতে আৱা স্বাৱানায় মহিমা লাওঙি সায়া।
আৱা নিনি মুং মহিমানাং গাসায়!” উম্প্রিং স্বৗর্গায়প্রিং গসা হুৰাং ফৗয়ৌ, “আং উৱো মহিমানাং গাসায়ৌ, আৰা মহিমানাং গাসায়ঙা।”
যীশুৱা জবাব লাওমৗন ব্রাকৌ, “ই মাৰাবা পাপ গাসায়তানা এবা উনি আমায় আৱাদো পাপ গাসায়তানা উৱো দংচা, নাত্নে ই মাৰাবনায় ঈশ্বৰনি কৗম যাতে তৗনৗকঙি সায়া, উন গৗমৗন ইগিনা সায়তানা।
নাত্নে যোহনা লাওতানি সৗক্ষীন চৗইবা ইনি তুল্লুক সৗক্ষী তৱা; আতাঙা আৱা যি কৗমদো দৗপ্রৗন গৗমৗন লাওতানা, যি কৗমদো আং তৗৰৗইতা, উদো ইনি বিষিনায় ইগিনা সৗক্ষী লাওতা যে, আৱা আঙো বেসেততানা।
আতাঙা আং ননোকো ব্রাকাং, ‘ই ক্রৌ সুকতানি তৱা আৰা উম্রা ধৰম তংচা মাৰাবদোমৗন লেকান মাসানি সায়ৌ’, ইয়ো পলায় নিগা। আতাঙা ইনি গৗমৗন যিয়ো ব্রাকতানা উৱো পলায়তা।”
উন জিখৗমায় যীশুৱা, তি বেবাকন বুসুনৌ দাসামানমৗন, শাস্ত্রই ক্রৌ যাতে পুৰা সায়া, উন গৗমৗন ব্রাকৌ, “আং চিকা নৗঙ নাৱৌ।”