9 ননোক বিশ্বাসায় ধৗৰধৗৰ পাংমৗন উৱো দাৱাল; ননোক দাসমানা জগতৱায় তয়তোঙি ননোঙি ভৗইদোবান উগুনান নানাংকুতি দুঃখ ভোগায়তানা
নাত্নে ননোঙি বিশ্বাস যাতে মায়মৗন লৗইচা, উন গৗমৗন আংবান নিনি গৗমৗন সেওহেপৌ; আৰা নৗং শুং তালায়ঙি জিখৗমায়, নিনি ভৗইদোবান ধৗৰধৗৰ তাক।”
ই বেবাকন ননোঙা দুনৌ, যাতে ননোক ইনায় শান্তি মান্নি সায়া। জগতৱায় ননোঙি কষ্ট তৱা; নাত্নে তাʼখিৰ আঙৗন জগতৱো জয় গাসায়ৌ।”
আৰা নাং খৗব কষ্টৱায় ঈশ্বৰনি ৰাজ্যৱায় দাং নিগা, ইগিনা ব্রাকায়মৗন বিশ্বাসায় ধৗৰধৗৰ পাং গৗমৗন দেপ্রেংলাওমৗন শিষ্যদোনি শুং তৰং লাৱৌ।
যি থাকৱো মাৰাবদোনি গৗমৗন লানি সায়া, উৱো চাৰা ননোং গৗমৗন আতাং থাক লানি সায়চান; নাত্নে ঈশ্বৰ বিশ্বাসী, উম্রা ননোং গৗমৗন সৗই মাঞ্চানি থাক লাওচানা; উন চৗইবা যাতে সৗই মানা, উন গৗমৗন থাকমৗন অৗগ্রৗম হেঙি গৗমৗনবান লাম লাওঙা।
শয়তাননা হাদাম তাʼলাও।
উন চৗইবা যিমৗন ননোক পাপ আত্মানি বেবাক বাৰ তৗলৗই তৗমদৗত মান্না, ইগিনা বিশ্বাসনি ঢাল লা।
আতাঙা যুদিবান আং কানায় হৗজিৰ তংচায়বেনেন, আত্মায় আং ননোকমৗন অৗগ্রৗম তৱা; আৰা খুসী মানায়মৗন ননোঙি পেনেমসা পাঙি আৰা খ্রীষ্টনায় ননোঙি যা ধৗৰধৗৰ বিশ্বাস, উৱো চৗইমৗন পাংতা।
যাতে ই বেবাক কষ্টৱায় সাকসাবান তলং পচং সায়চা। আতাঙা অনোক আপোনকৗন দাসমানা, নিং ইন গৗমৗনৗন বাসায় মাস্তানা।
বিশ্বাসনি পেনেমলুকঙায় দাহায়, বুসুঞ্চা চৗল্পাক লৌমৗন দাপাং; উন গৗমৗনৗন নৗং কালাং মাসানি সায়তানা, আৰা তৗক্রৗই সৗক্ষীনি মাহাঙায় উ পেনেম খিৰা স্বাহইতানি স্বীকাৰ গাসায়ৌ।
খৗন্তৗকৗন খ্রীষ্ট যীশুনায় আয়সানমৗন চলায়ঙি মাৰাবদো, তাড়না মাসানা।
আং উ খৗন্তৗক লুকঙায় চৗল্পাক লাওমৗন দাক্রায়ৌ, ঠিক লামনি বুসুন লাগেত তলোকৌ, বিশ্বাস দাপাঙৌ।
বিশ্বাসনি দ্বাৰায় এনোক তৗক্রৗই হাসং জয় গাসায়তানা; ধৰম হাদাম বানায়ৌ, জ-জৰায় খিৰা স্বাহইতানি থৗই মাসৌ, সিংহ মাসানি হতং গাবাং লাৱৌ;
নাত্নে বেবাক যি শৗস্তিনি ভৗগী সায়ৌ, ননোক যুদি ভৗগী সায়চা উগুৰৗন ননোক স্বা পৗলৗং খৗন্তৗক স্বা দংচা।
উনান গৗমৗন ননোক ঈশ্বৰনি ফুকায় পাং; নাত্নে শয়তানো দাবালসেত; উম্প্রিং উম্রা ননোঙায়প্রিং জৗৰনাঙা।
উবায় ননোক খুসী মান্তা, যুদিবান সায় নিগিনি গানা তি আপায়সা সমায়ন গৗমৗন জ-জৰায় থাকৱায় দুঃখ মান্তা,
আতাঙা উন গৗমৗনৗন ননোঙা ক্লাঙি সায়তানা; আতাঙা ব্রাকাৰৗন খ্রীষ্টৱান ননোঙি গৗমৗন দুখ ভোগায়মৗন, ই বিষিনায় ননোং গৗমৗন গসা লাম গৗহৗই তৗনৗক তান্তৌ, যাতে ননোক উনি চৗমৗন বাৰায়মৗন লৗয়া;
আৰা ধার্মিকনি গৗমৗন যুদি দুঃখ ভোগায় নিগা, তেওবান ননোক সাবাস। আৰা ননোক অনোঙি দিখিৰনায় তাʼখিৰ, আৰা তলং পচং তাʼসায়, উন চৗইবা হাপাগ শুঙায় খ্রীষ্টৱো প্রভু ব্রাকৗইমৗন পিতাৰ গাসায়মৗন মানায়।
উন চৗইবা যি হিচাৱায় খ্রীষ্টনি দুঃখ ভোগায়ঙি ভৗগৗ লানি সায়তা, উ হিসাৱায় খুসীমান, যাতে উনি মহিমা তৗনৗক ফৗইঙি সমায়ায় বৗলৌমৗন খুসী মানমানা।
আং যোহন, ননোঙি ভৗই, আৰা যীশু খ্রীষ্টনি বিষিনায় দুখ ভোগ গাসায়ঙি হাসঙায় আৰা ধৈর্য্যৱায় ননোঙি সমান ভৗগৗ মাসানি ঈশ্বৰনি ক্রৌ আৰা যীশুনি সৗক্ষীনি গৗমৗন পাটমস মুঙায় চিকা হৗতৗঙায় তয়তানা।
উ সমায় অনোক বেবাঙান গামচা বলাং লাওঙি সায়ৌ, আৰা অনোঙা দুন্নি সায়ৌ যে, অনোঙি লৗগৗ দাস আৰা ভৗইদোনা অনোক গানা গাথান মাসান সায়ঙা, যি লাগেত অনোঙি লেকানায় পুৰা সায়চা; আৰা আপৗইসা সমায় সাম নিগিনা।
আং উৱো ব্রাকৌ, “অৗ ইনি প্রভু নৗঙৗন উৱো দাসমানা।” উম্রা আঙো ব্রাকৌ, “এনোক যি মাৰাবদো খৗব কষ্টনি মাজাৰতিয়া ফৗইতানি মাৰাবদো, আৰা পুৰুনভেৰ স্বানি ছিঃয়ায় অৗপিন আপানি গামচা গৗনৌ, আৰা বলাং গাসায়ৌ।