Pirman itu la njadi manusiau diau iluak nian ngan kitau. Di Diau kitau nginak diau benagh ceritau Allah. Diau mendam ngan kitau. Kitau la nginak keagunganNyau, keagungan diau dienjuakka ngan Diau, karnau Diautu Anak Bapak diau sughang itula.
Yesus bekatau, “Kaba percayau, karnau Aku la ngiciakka, bansau Aku la nginak kaba di bawa batang aghau tadi? Kaba ka nginak setu diau lebia besak agi jak di itu tadi!”
Anyautu Aku riang pulau, Aku nidau di situ masau itu, karnau iluakla batan endak kamu luak ini, mangku kamu belajagh percayau. Mbak kini mela kitau pegi ngaruaka diau.”
Jak di jemau banyaktu banyak diau percayau ngan Diau. Ughangtu bekatau, “Amun Keristus datang, cengki nidau ka banyak tandau diau dikerjaukaNyau jak di diau dikerjauka jemau ini.”
Allah la bekatau, “Jak di keleman ka nimbul terang.” Allah itu pulau nimbulka terang di ati kitau, supayau rupu'an kitau njadi terang mangku ngeruani keagungan Allah diau kina'an di dayi Keristus.