Ughangtu nimbal, “Gambaran ngan namau Kaisar.” “Amun luak itu,” katau Yesus, “Enjuakkala ngan Kaisar setu diau pantas endak Kaisar. Mangku enjuakkala ngan Allah setu diau pantas batan endak Allah!”
Karnau itu, kantin-kantinku diau kusayangi, kuatkala ngan teguakala iman kamu. Bekerjaula maju batan endak Tuhan ngan ngenianau, karnau kamu keruan, bansau kerjau kamu batan endak Tuhan nidau ka keria ajau.
Mangku kamu pacak idup nurut kendak Allah ngan maju melemakka atiAu, mangku ngan tuapau kila kamu pacak ngerjauka diau iluak ngan tamba ngeruani setu diau benagh ceritau Allah.
Amun kaba ngajaghka gegalaunyautu ngan kantin-kantin kitau diau percayau, kaba ka njadi budak Yesus Keristus diau bekerjau ngan iluak. Kaba mesti maju neguaka ati kaba ngan katau Allah diau kitau percayaui ngan ajaghan diau benagh diau kaba turuti selamau ini.
Itula sebapau aku ngingatka, supayau kaba maju nggunauka kuasau diau dienjuakka Allah ngan kaba, masau aku nepiakka tanganku di pucuak palak kaba ndu'aka kaba.
Kici'an itu benagh. Mangku aku endak, supayau kaba nekanka kici'antu, mangku jemau diau la percayau ngan Allah beusaha nian ngerjauka setu diau iluak. Itula diau iluak ngan begunau batan endak gegalau jemau.
Karnau itu aku maju ngingatka gegalaunyautu ngan kamu, empuak kamu la ngeruaninyau ngan percayau nian ngan ceritau jak di Allah diau la kamu terimautu.
Kamu la keruan gegalaunyautu ngan nidau asau-asau. Anyautu aku endak ngingatka kamu, bansau nyela Tuhan diau nyelamatka umatAu Israil jak di nenggeri Mesir. Udim itu Diau mbenasauka jemau diau nidau percayau.