Ndengagh ceritau Paulustu ughangtu ngagungka Allah galau. Mangku ughangtu bekatau ngan Paulus, “Paulus, kaba la keruan, mbak bansau beribu-ribu jemau Yahudi la percayau. Ughangtu maju na'ati ukum Taurat.
sampai tegauk, kataunyau, “Ui, jemau Israil, mela tetulungan! Inila jemaunyau diau ngajagh di manau-manau, ngajaghka gegalau jemau melawan bangsau kitau, melawan ukum Taurat ngan Ghuma Allah ini. Mbak kini diau mbata'i pulau jemau Yunani masuak dalam Ghuma Allah, mangku ngumuhi bada diau suci ini.”
Jemau banyaktu maju ndengaghka Paulus ngiciak, anyautu satu ndengagh katau itu, ughangtu tegauk-gauk, kataunyau, “Bunuala diau! Diauni nidau pantas idup!”
“Akuni jemau Yahudi, lahir di Tarsus di perupinsi Kilikia, mangku aku besak di Yerusalim ini. Aku diajagh guru Gamali'il ngan neghagi belajagh ukum Taurat niniak puyang kitau, mangku aku galak kerjau batan endak Allah semegi ngan kapu dighi mbak kini.
Allah la bekatau, “Jak di keleman ka nimbul terang.” Allah itu pulau nimbulka terang di ati kitau, supayau rupu'an kitau njadi terang mangku ngeruani keagungan Allah diau kina'an di dayi Keristus.
Kamu riang nian masau itu. Mbak kini di manau keriangan kamutu? Aku keruan, masau itu kamu sukau ngenjuakka gegalaunyau ngan aku, lagi pulau ncungkil matau kamu itula batan endak dienjuakka ngan aku, amun pacak.