17 Berangkali daghaku ka ditumpaka luak dicughuaka di pucuak kerban diau kamu enjuakka ngan Allah karnau percayau. Amun titu ka tejadi nian, aku beterimau-kasia ngan ikut riang ngan kamu.
Anyautu aku nidau nyanauka idupkuni, asal aku pacak ngudimi kerjauku diau la ditugaska Tuhan Yesus ngan aku ngan setia enggut mati, ngiciakka ceritau keilu'an Allahtu.
Anyautu Paulus nimbal, “Ngapau kapu dighi nangis galau? Ngan carau luak itu kapu dighi mbuat aku madak ajau. Karnau aku sukau ukan ajau endak dikebat, tapitu pulau endak mati di Yerusalim karnau namau Tuhan Yesus.”
Mangku, kantin-kantinku, Allah iluak nian ngan kitau. Itula sebapau aku mintak nian ngan kamu, supayau kamu nyeraka diri kamu njadi kerban diau idup batan endak Allah ngan melemakka atiAu. Luak itula semestiau kamu nyemba Allah.
Diautu ngajung aku bekerjau batan endak Yesus Keristus. Diau njadika aku imam batan endak ngiciakka ceritau iluak jak di Allah ngan jemau bangsau lain, supayau ughangtu nyeraka diriau ngan Allah endak idup melemakka ati Allah ngan diberesiaka Rua Allah.
Itula sebapau ngan riang aku sukau ngerbanka gegalaunyau batan endak kamu, lagi diriku. Amun aku nyayangi kamu luak itu, apu pantas kamu kurang nyayangi aku?
Aku percayau nian ngan kamu, aku bangga nian karnau kamu. Empuak kami meghasauka banyak penanggungan, atiku diriangka karnau kamu, mangku aku riang nian.
Aku endak nian ngan ngaghapka, supayau aku maju ngerjauka diau benagh. Aku ngaghapka, supayau luak jak di senitu mangku pulau mbak kini Keristus diregaui ngan gegalaunyau diau kukiciakka ngan kukerjauka, empuak aku idup empuak aku mati.
Mbak kini aku la nerimau gegalaunyau, la lebia jak di cukup. Gegalau pengenjuak kamu la kuterimau jak di Epapruditus. Gegalaunyau diau kuendak la adau galau. Pengenjuak kamutu luak kerban diau bembau ghum diau dikerbanka ngan Allah ngan diterimau ngan riang.
Mbak kini aku riang sengsarau batan endak kamu. Mangku ngan sengsarautu aku nepati di badanku setu diau lum ditanggung Keristus batan endak jemau Keristen. Ughangtu umpamau badanAu.
Karnau kami sayang, mangku kami galak ngenjuakka ngan kamu ukan ajau ceritau iluak jak di Allah, tapitu idup kami pulau, karnau kami nyayangi kamu nian.
Kamu umpamau batu-batu diau idup. Karnau itu enangka kamu dipakai batan endak negakka ghuma Allah diau ruhani. Ngan carau luak itu kamu njadi imam-imam diau idup beresia batan endak Allah, mangku ngerbanka ngan Allah kerban diau ruhani diau melemakka ati Allah karnau Keristus.
Kitau keruan sayang Allah ngan jalan ini: Keristus nyeraka nyawaunyau batan endak kitau. Mangku kitauni mesti pulau nyeraka nyawau kitau batan endak kantin-kantin kitau.