Mbak kini adia menang la nunggu aku, karnau idupku la dibenaghka Allah. Masau aghi kiamat, Tuhan akim diau adil ka nyeraka adiatu ngan aku. Ukan aku ajau diau ka nerimau adiatu, tapitu gegalau jemau diau nungguka nian Tuhan datang.
Riangla jemau diau ta'an dicubaui, karnau udim diau buasil diujitu, diau ka nerimau upa, itu idup diau la dijanjika Allah ngan jemau diau nyayangi Diau.
“Kina'ila, aku datang luak pemaling. Riangla jemau diau maju siagau ngan maju meratika kain bajuau, mangku jangan bejalan telanjang ngan nidau maluan di mukau jemau.”
Nidau nanti takut ngan setu diau mesti kaba tanggungka. Ingatkala separau jak di kamu ka dimasuakka iblis dalam jil endak nguji kamu. Kamu ka sengsarau selamau sepulua aghi. Kamu mesti tekun enggut mati, mangku Aku ka ngenjuakka ngan kamu idup selelamaunyau njadi adia menang ngan kamu.
Aku keruan bada kaba. Bada kaba di bada iblis. Empuak luak itu, kaba maju ngaku'i Aku. Kaba maju percayau ngan Aku, pulau masau Antipas, anak-buaKu diau tekun, dibunua di bada kaba, di bada iblistu.
Mangku ingatkala setu diau la diajaghka ngan kaba ngan setu diau la kaba dengagh, mangku ta'atila itu ngan ubaila jak di perembak kaba! Amun nidau, Aku ka datang luak pemaling. Kaba nidau ka keruan, kebilau masaunyau Aku datang njenguak kaba.
Di ngepungan kerusi rajautu adau duau pulua empat kerusi agi. Di kerusitu duduak duau pulua empat tuau-tuau diau makai baju putia ngan gitar emas di pala'au.