Masau ughangtu tughun jak di gunung itu, Yesus ngiciak ngan ughangtu, “Jangan kamu kiciakka ngan sughang kia setu diau kamu kinak tadi, amun Anak Manusiau lum ngulang idup agi.”
Katau Yesus ngan ughangtu, “Percayaula, di deniau diau empai, amun Anak Manusiau ka duduak di kerusi rajau, kamu diau ngikut Aku ka duduak pulau di duau belas kerusi mangku ngukum duau belas jungku jemau Israil.
Kinak luak itu, amun jemau maluan ngaku'i Aku ngan kici'anKu di pugan jemau idup mbak kini diau nidau ta'at ngan bedusau, Anak Manusiau pulau ka maluan ngaku'i jemautu, masau Diau datang nanti ngan kuasau Bapa'Au dikantini malaikat-malaikat suci.”
Mangku adau sughang anak lanang, anak tuaunyau. Kupiak itu dibalutau ngan kain, ditiduakka di bada makanan benatang, karnau ughangtu endiak dapat agi bada temalam di ghuma.
Mangku Yesus bekatau agi, “Percayaula nian ngan katauKu ini: Kaba ka nginak langit tebukak ngan malaikat-malaikat Allah nayiak tughun ke Anak Manusiau.”
Jemau banyak itu ngiciak ngan Diau, kataunyau, “Kami la keruan jak di ukum Taurat, bansau Mesias, Rajau Penyelamattu, ka idup selelamaunyau. Luak manau Kaba pacak ngiciak, Anak Manusiau mesti dinayiakka. Sapau Anak Manusiau itu?”
Jangan bekerjau endak ngerjauka makanan diau ka busuak. Bekerjaula ajau endak makanan diau nidau ka busuak ngan ngenjuakka idup empai selelamaunyau. Makanantu ka dienjuakka Anak Manusiau ngan kapu dighi, karnau Diautu la ditetapka Allah Bapak.”