“Inila BudakKu diau Kupilia, diau Kusayangi ngan melemakka atiKu. Aku ka ngenjuakka RuaKu ngan Diau, mangku Diau ka ngiciakka kendakKu ngan bangsau-bangsau.
Diau gi ngiciak luak itu, adau aban terang tughun ngan mbayangi ughangtu, mangku jak di dalam aban itu tedengagh suarau diau bekatau, “Inila AnakKu diau Kusayangi. Diau melemakka atiKu. Dengaghkala Diautu.”
Kami adau di situ, masau Diau diregaui ngan diagungka Allah Bapak. Masau itu adau suarau jak di Allah diau Mahaagungtu ngiciakka, “Inila AnakKu diau Kusayangi diau melemakka atiKu.”
Mangku aku ndengagh suarau jak di langit luak muni ayiak besak diau tumban jak di cughup ngan muni gurua diau besak. Mangku suarau diau kudengaghtu luak muni pemain kecapi diau dang metiak kecapiau.