Diau gi ngiciak luak itu, adau aban terang tughun ngan mbayangi ughangtu, mangku jak di dalam aban itu tedengagh suarau diau bekatau, “Inila AnakKu diau Kusayangi. Diau melemakka atiKu. Dengaghkala Diautu.”
Ughangtu masuak ke ghuma, nginak Kupiak itu ngan endu'Au Maria. Ughangtu nunduak nyemba Kupiaktu, dibukakkanyau bada retau bendaunyau, dienjuakkanyau emas, keminyan ngan damagh ghum.
Kumandan tentera ngan tenterahau diau dang njagaui Yesus nginak gempau ngan gegalau diau tejadi itu, mangku penakut nian ngan bekatau, “Nyela nian, Diauni Anak Allah.”
Iblis-iblis pulau ngeluagh jak di banyak jemau sampai mekiak-mekiak, kataunyau, “Kaba Anak Allah.” Mangku Yesus marai iblis itu, nidau ngajung diau ngiciak, karnau iblistu keruan, bansau Diautu Rajau Penyelamat.
Satu nginak Yesus, diau tegauk sampai terubua guak keting Yesus mangku ngiciak ngan suarau bias, “Endak tuapau ngan aku, ui Yesus, Anak Allah diau Mahatinggi. Aku mintak, jangan Dighi nyaraui aku.”
La udim ngiciak luak itu, Yesus ncungak ke langit, mangku bekatau, “Bak, masaunyau la sampai, agungkala Anak Dighi, mangku Anak Dighi ngagungka Dighi pulau.