Aku la nyatauka namau Dighi ngan gegalau jemau jak di deniauni diau la Dighi enjuakka ngan Aku. Dighitu ngempu ughangtu, mangku Dighi la ngenjuakka ughangtu ngan Aku. Ughangtu la nuruti kici'an Dighi.
Mangku Yuhanis laka ngudimi kerjaunyau, diau bekatau, ‘Akuni ukan jemau diau kamu sangkau. Jemau itu ka datang la udim aku. Melegha'i tali sepatuAu aku nidau pantas.’
Anyautu aku nidau nyanauka idupkuni, asal aku pacak ngudimi kerjauku diau la ditugaska Tuhan Yesus ngan aku ngan setia enggut mati, ngiciakka ceritau keilu'an Allahtu.
Aku pegi ke Yerusalim, karnau Allah la nyatauka ngan aku, bansau aku mesti pegi. Aku betemu ngan pengulu-pengulu jemau Keristen di situ, mangku aku ngiciakka ceritau iluak diau kukiciakka ngan jemau bangsau lain, supayau jangan kerjauku empuak senitu empuak mbak kini nidau bediau retiau.
Timutius, anakku! Tugas ini kupercayauka ngan kaba, karnau katau Allah diau dikiciakka nabi senitu ceritau kaba. Kici'an itu mesti njadi pembimbing kaba mangku pacak bejuang iluak-iluak.
Anyautu kabatu la ngikuti ajaghanku, carau ngan tujuan idupku. Kaba la nginak carau aku percayau ngan nyayangi jemau. Kaba pulau keruan aku ngaligh ngan tekun.
Kaba la nuruti kici'anKu endak nantika Aku ngan tekun. Karnau itu Aku ka njagaui kaba jak di masau penanggungan, masau gegalau jemau di deniau ka dicubaui.
Aku keruan gegalau kerjau kaba. Kina'ila, Aku la mbuka'i kaba duaghau, mangku sughang kiala nidau pacak ngatupkanyau. Aku keruan kekuatan kaba nidau sebeghapau. Anyautu kaba nuruti ajaghanKu ngan maju ngaku'i Aku.