1 Kantin-kantinku diau kusayangi. Inila surat diau keduau diau kutulis ngan kamu. Di duau surat itu aku la beusaha nimbulka rupu'an diau benagh di kamu ngan peringatan.
Jemau diau senitu la bedusau ngan gegalau jemau lainau senitu la kuingatka, masau aku berayak ngan kamu keduau kaliau. Mbak kini, penarau aku jawua ngan kamu, aku ngingatka agi, amun aku datang nanti, gegalau ughangtu ka diukum.
Itula sebapau aku ngingatka, supayau kaba maju nggunauka kuasau diau dienjuakka Allah ngan kaba, masau aku nepiakka tanganku di pucuak palak kaba ndu'aka kaba.
Kantin-kantinku diau kusayangi, empuak kami ngiciak luak itu, kami percayau ngan kamu. Kami yakin, bansau kamu ka milia jalan diau iluak mangku kamu ka selamat.
Kantin-kantinku diau kusayangi. Kamu jemau pendatang ngan perantau di deniau ini. Karnau itu aku mintak nian, supayau kamu jangan nuruti serilau manusiau diau maju beperang melawan rua.
Karnau itu, kantin-kantinku diau kusayangi, penarau nantika gegalaunyautu, beusahala nian, supayau kamu idup beresia ngan nidau becacat di adapan Allah ngan maju idup damai ngan Allah.
Anyautu kamu diau kusayangi la keruan gegalaunyautu. Karnau itu sepepadaula. Jangan kamu tebatak sesat ngan jemau diau nidau keruan ukum, ngan jangan kelengitan aghapan diau tegua.
Kamu la keruan gegalaunyautu ngan nidau asau-asau. Anyautu aku endak ngingatka kamu, bansau nyela Tuhan diau nyelamatka umatAu Israil jak di nenggeri Mesir. Udim itu Diau mbenasauka jemau diau nidau percayau.