Akunila batang anggur, kamunila cangka-cangkahau. Jemau diau mendam di Aku ngan Aku di diau, jemautu ka banyak buahau. Amun Aku nidau nulung, kamu nidau pacak mbuat tuapau-apau.
Aku beghani ngiciak luak itu ngiciakka cuman setu diau dikerjauka Keristus karnau aku, supayau mbuat jemau bangsau lain ta'at ngan Allah. Aku ngerjauka titu ngan kici'anku ngan perembakku,
Anyautu karnau keilu'an Allah aku njadi luak aku mbak kini. Mangku nidau rugi Allah iluak ngan aku. Aku la bekerjau mati-matian nian jak di gegalau ughangtu. Sebenaghau ukan aku diau ngerjauka titu, tapitu Allah diau nyayangi ngan nulungi aku.
Ngan pengertian diau dienjuakka Allah, aku luak tukang negakka ghuma la mbuat pelapiak batan endak ghuma itu, mangku jemau negakka ghuma di pucuak pelapiaktu. Bilang jemau mesti ngeruani, luak manau negak di pucu'autu.
Tuhan nimbal, “Aku nyayangi kaba, jadila batan endak kaba. Amun kaba litak, mangku kuasauku ka nyatau nian.” Karnau itu aku riang nian muji kelita'anku, mangku Keristus njagaui aku ngan kuasauNyau.
Retau sergau itu adau di kami diau nidau beregautu diau luak guci dibuat jak di tana, mangku nyatau, bansau kuasau injil diau besaktu asalau jak di Allah ukan jak di kamini.
Gegalau enju'an diau iluak ngan diau sempernau datang jak di sergau, dienjuakka Allah diau njadika gegalau terang di langit. Diautu Allah diau nidau beghuba ngan nidau mbuat keleman, karnau nidau njawuhi kitau.