Lagi pulau Yesaya ngiciak ngan beghani, “Luak ini katau Allah, ‘Jemau diau nidau ndalak Aku la betemu ngan Aku. Aku la ngancakka diriKu ngan jemau diau nidau nanyauka ceritauKu.’ ”
Mangku, kantin-kantinku, Allah iluak nian ngan kitau. Itula sebapau aku mintak nian ngan kamu, supayau kamu nyeraka diri kamu njadi kerban diau idup batan endak Allah ngan melemakka atiAu. Luak itula semestiau kamu nyemba Allah.
Kamu cuman nginak setu diau kina'an jak di luagh ajau. Amun adau sughang diau yakin, bansau diau hak Keristus, diau mesti berupuak agi, mangku nyadari, bansau kamini pulau hak Keristus semegi ngan diautu.
Kamini diajung Keristus. Mangku amun kami ngiciak, itu luak Allah ngiciak ngan kamu. Atas namau Keristus kami mintak nian, terimaula kasia Allah diau mbuat kamu seilu'an ngan Diau.
Aku percayau nian ngan kamu, aku bangga nian karnau kamu. Empuak kami meghasauka banyak penanggungan, atiku diriangka karnau kamu, mangku aku riang nian.
Itula sebapau, aku sughang kawalan diau dikawalka karnau bekerjau batan endak Tuhan. Mangku aku mintak nian, supayau kamu diau la dipilia Allah idup sesuai ngan piliantu.
Karnau itu kamu mesti maju percayau ngan tegua, jangan sampai ninggalka aghapan diau dienjuakka ngan kamu, masau kamu ndengagh ceritau iluak. Ceritau itu la dikiciakka ngan gegalau deniau. Batan endak itula aku, Paulus, bekerjau.
Kantin-kantinku diau kusayangi. Kamu jemau pendatang ngan perantau di deniau ini. Karnau itu aku mintak nian, supayau kamu jangan nuruti serilau manusiau diau maju beperang melawan rua.
Aku Yuhanis, kantin kamu diau semegi nanggungau luak diau dighasauka bilang anak-bua Keristus. Kitauni maju ta'an sengsarau karnau njadi umatAu. Aku dicapakka ke pulau Patmus, karnau aku ngiciakka katau Allah ngan ngiciakka Yesus Keristus.