La udim itu aku ka berupuak, Kaba la lemak, gegalaunyau la adau galau, la telungguak batan endak betaun-taun nidau ka abis. Mbak kini tigha kari gheghadu, tiduak makan ngan beriang-riang!’
Lum lamau udim itu, anak bunsu tadi njualka gegalau bagiannyautu, mangku pegi merantau ke bada diau jawua. Di situ diau ncecapa'i tanciau ngan idup bereruyalan.
Senitu kamu luak mati, karnau kamu jemau bedusau ngan nidau keruan ukum Allah. Mbak kini kamu la diidupka Allah seghundak ngan Keristus ngan gegalau dusau kitau la diabiskaNyau.
Enjuakka ngan diau penanggungan ngan dukau sebanyak keagungannyau ngan kekayauannyau diau la dighasaukanyautu, karnau diau la ngiciak dalam atiau, ‘Aku ratu diau bekuasau! Aku ukan randau. Aku nidau kekela ka kemada'an.’
“Ngan malaikat jemau Keristen di Sardis tuliskala luak ini: ‘Inila katau Aku, Aku ngempu tujua rua jak di Allah ngan tujua bintangtu. Aku keruan gegalau kerjau kaba. Kaba dikiciakka idup, awuak kaba mati.