Mendamla kamu di Aku, mangku Aku mendam di kamu. Cangka nidau pacak bebua, amun nidau maju di batang anggur. Luak itula pulau kamu nidau pacak bebua, amun nidau mendam di Aku.
Barnabas la sampai di Antiukia, diau nginak Allah iluak ngan ughangtu, mangku diau riang nian. Diau ngajung, supayau ughangtu maju ta'at ngan Tuhan ngan setia.
Di kuta itu duau rasultu neguaka ati jemau diau percayau ngan Yesus ngan ngajung ughangtu, supayau maju percayau. Rasultu bekatau, “Kitau mesti sengsarau kudai, mangku kitau pacak njadi angguta umat Allah.”
Jangan menau carau deniauni. Enangka Allah ngubai ati kamu, supayau carau idup kamu njadi empai, mangku kamu pacak ngeruani kendak Allah, tuapau diau iluak diau melemakka ati Allah ngan diau sempernau.
Karnau itu, kantin-kantinku diau kusayangi, kuatkala ngan teguakala iman kamu. Bekerjaula maju batan endak Tuhan ngan ngenianau, karnau kamu keruan, bansau kerjau kamu batan endak Tuhan nidau ka keria ajau.
Mangku kamu pacak milia diau iluak sekali, mangku idup kamu ka beresia ngan nidau becacat ngan nidau bediau buru'an tuapau kila, amun Keristus datang nanti.
Kantin-kantinku diau kusayangi. Jangan percayau ngan gegalau jemau diau ngiciakka, diau adau Rua Allah. Anyautu ujila kudai jemautu, mangku kamu keruan, apa rua diau adau di jemautu asalau jak di Allah apu ukan, karnau banyak nabi tiruan la adau di manau-manau.
Mangku ingatkala setu diau la diajaghka ngan kaba ngan setu diau la kaba dengagh, mangku ta'atila itu ngan ubaila jak di perembak kaba! Amun nidau, Aku ka datang luak pemaling. Kaba nidau ka keruan, kebilau masaunyau Aku datang njenguak kaba.