Anyautu mbak kini Aku bekatau ngan kamu: Jangan mbalas jemau diau bebuat ja'at ngan kamu. Amun jemau nampagh pelipisan kanan kamu, ngenjuakka pulau pelipisan kidau.
Anyautu kamu, sayangila musua kamu, iluakla ngan ughangtu. Pinjamkala ngan jangan ngaghapka dibaliakkanyau. Amun luak itu, upa kamu ka besak, mangku kamu ka njadi anak-anak Allah diau Mahatinggi. Karnau Allah iluak ngan jemau diau nidau tau beterimau-kasia, ngan jemau diau ja'at pulau.
Kami ngajagh kamu, neguaka ati kamu ngan ngajung kamu, supayau kamu idup melemakka ati Allah. Karnau Allah ngajak kamu njadi angguta umat Allah ngan ngikut meghasauka keagunganNyau.
Anyautu kaba la njadi hak Allah, mangku kaba mesti njawuhi gegalaunyautu. Usahala njadi jemau diau benagh di adapan Allah, diau idup batan endak Allah ngan ngelapan, diau nyayangi jemau, ngaligh ngan nyanauka jemau.
Kiciakka ngan ughangtu, supayau jangan ngupatka jemau ngan jangan belagau, tapitu supayau maju ngaligh ngan iluak ngan sukau bedamai ngan gegalau jemau.
Jangan mbalas setu diau ja'at ngan ja'at, apu maki ngan maki. Anyautu balaskala ngan mintak setu diau iluak jak di Allah. Karnau batan endak itula kamu dipilia Allah, supayau kamu nerimau setu diau iluak jak di Diau.
Mangku aku nunduak nyemba diau, anyautu diau bekatau, “Jangan luak ini! Jangan nyemba aku! Aku pulau budak semegi ngan kaba ngan kantin-kantin kaba diau maju percayau ngan Yesus. Sembala Allah!” Karnau ceritau diau dikiciakka nabi ceritau benagh diau dinyatauka Yesustu.
Anyautu diautu ngiciak ngan aku, “Jangan kaba luak itu! Akuni budak semegi luak kaba ngan kantin-kantin kaba ngan nabi-nabi ngan gegalau jemau diau nuruti ceritau kitab ini. Sembala Allah!”