Kantin-kantinku, aku endak, supayau kamu keruan, bansau la rajin aku endak nian berayak ngan kamu, anyautu maju adau alangan. Aku endak, supayau di guak kamutu pulau kerjauku buasil, luak kerjauku buasil di guak jemau bangsau lain.
Kantin-kantinku, kamu la keruan setu diau la tejadi ngan niniak puyang kitau, timpau ughangtu ngikut Musa. Ughangtu dibayangi aban galau, mangku nyembeghangi Laut Abang ngan selamat.
La udimautu Diau ngancakka diriAu ngan limau ratus anak-buaHau serempak. Banyak jak di ughangtu gi idup mbak kini. Adau pulau jak di ughangtu diau la mati.
Masau itu kamu lum seghundak ngan Keristus, kamu jemau asing diau nidau temasuak umat Allah. Kamu nidau temasuak jemau diau bulia bagian diau dijanjika Allah ngan umatAu. Kamu idup di deniauni nidau bediau aghapan ngan nidau keruan Allah.
Sebenaghau senitu gegalau kitau semegi ngan ughangtu. Kitau nuruti serilau manusiau ngan ngerjauka sekendak badan ngan rupu'an kitau diau ja'at. Masau itu kitau jemau diau kenau mara Allah semegi ngan jemau laintu.
Kitau percayau, bansau Yesus la mati, la idup agi, mangku kitau percayau pulau, bansau jemau percayau diau la mati ka diidupka ngan ditunggalka Allah di guak Yesus.
Katau ughangtu, “Kataunyau Tuhan bejanji ka datang! Mbak kini di manau Diau? Jak niniak puyang kitau mati gegalaunyau gi semegi luak masau deniau dijadika.”