Barnabas la sampai di Antiukia, diau nginak Allah iluak ngan ughangtu, mangku diau riang nian. Diau ngajung, supayau ughangtu maju ta'at ngan Tuhan ngan setia.
Anyautu karnau keilu'an Allah aku njadi luak aku mbak kini. Mangku nidau rugi Allah iluak ngan aku. Aku la bekerjau mati-matian nian jak di gegalau ughangtu. Sebenaghau ukan aku diau ngerjauka titu, tapitu Allah diau nyayangi ngan nulungi aku.
Kami bangga, karnau diyakinka ati keciak kami, bansau gegalaunyau diau kami kerjauka di deniau ini terutamau ngan kamu, la kami kerjauka ngan jujur ngan beresia di adapan Allah. Kami ngerjaukanyau ukan ngan pengertian manusiau, tapitu ngan kekuatan jak di Allah.
Itula sebapau aku nanggungka gegalaunyautu, tapitu aku nidau maluan, karnau aku keruan diau kupercayauitu. Aku yakin, bansau setu diau la dipercayauka ngan aku pacak Diau jagaui enggut aghi kiamat.
Misalau jemau diau nyemba Allah ngan carau luak itu la diberesiaka nian jak di dusaunyau, diau nidau agi meghasau besala, mangku jemau mandak bekerban.
Apu kamu dipuji, amun kamu nanggungka ukuman diau semestiau kamu tanggung karnau besala? Anyautu amun kamu nanggung karnau kerjau diau iluak, mangku Allah ka iluak ngan kamu.