‘Pinagpala kam ni gapu ten kássunud moy ten Anak nen Tolay ay kaiyamutan di kam, awan di kam kailangan sakay insultuwán di kam sakay kagiyán di kam a madukás.
Kagiyán ku iyád dikomoy tánni magkahud kam ti kapayapaan ten pákpagkaessa moy dikoku. Tehud kam a kahirapan háddi ti munduwiday; peru begsákkan moy isip moyen! Napaglabanan ku dán i munduwiday!”
Pinabegsák di en isip nen mánnampalataya hidi sakay pinayuwan di hidi a magpakatibay ten pánniwala di, sakay kinagi di, “Dapat kitam a magtággád ti makpal a hirap bagu kitam a makasáddáp ten kahariyan nen Diyos.”
Ituun tam en pangileng tam kánni Jesus a naggubwatan nen pánnampalataya tam, a siya bi en nángpatupad háddi. Gapu ten kasayaan a umáoray dikona, awan na ingkatagama a matay ten kudus, sakay mággetnud siya nadid ten danág nen kawanan ten trono nen Diyos.
Sikam a awan tapat ten Diyos! Awan moy beman tukoy a en amigu ni munduwiday ay kadima nen Diyos? En tolay a masor a mák-amigu ti munduwiday ay kadima di en Diyos.
Ilingán moy la ni sakonya ti kadikál en págmahal nen Ama dikotam! Dinulaw na kitam a anak nen Diyos, ta iyán en tatarudan a anak na kitam. Iddi en dahilan ni bakin awan kitam maintendiyan nen makamundu hidi a tolay: awan di tenggiyán en Diyos.