27 “ซำรับ เลือง ปิล จู นัน เอาซาง ก็ ไล ครำ เครม ตัก อิง คือเน ‘อำ แป ปิล คล็อง ปิล ยัห อัห’ เอาซาง อัง
อำ ปิล จู
อัห ไล ครำ เครม ตัก อิง คือเน ‘อำ มเบิล ครำ กัน มเบิล ครำ ก็ กุญ โทด’ อัห อัง จังนะ นอ
แอ ก็ เม็จ เอาซาง ไล ครำ เครม ตัก อิง ฮุนเน วัล ‘กัน แป ซาบาน ซีวะ เคิบ เอาซาง ก็ อำ ลุห อัง แญง ออ ดาย ต็อง แอง มอก แญง ตี แป จ็อก ออ นัน’ เอาซาง อัง
“แป ก็ เม็จ แลว ครำ เครม ตัก อิง อัห ไล นอย ฮุนเน ‘กัน มี ล็อง นะ แอง ระ อัหซอ บอด มัด อัห ก็ ต็อง แอง ระ ล็อง นะ บอด มัด เมือนนอย กัน มี ล็อง นะ แอง ระ อัห คลัห เซิง อัห ก็ ต็อง แอง ระ ล็อง นะ คลัห เซิง เมือนนอย’ ครำ เครม ไล นอย จังนะ นอ
“แป ก็ เม็จ แลว ครำ เครม ตัก อิง อัห เค็ย ฮุนเน ‘รัก เปือน ออ แต เซ็ห อัง ซะตรู’ อัห อัง