29 อับราฮัม ก็ ลบ วัล ซ็วน เอาซาง คือเน “จับ มี ซีซิบ ล็อง ดุห” นำ อัง “กัน มี ครำ เลาะ ซีซิบ ล็อง มาลือ เอิญ ก็ ไอ มี มเบิล อัห เตาะ” เอาซาง อัง
แอ มี มอ เอาซาง จ็อง ตี แกะ ทีซุด มอก นัน แลว ก็ ครอ ระ แอ เฮง แก็นใจ ฮาน โตะ และ เอาซาง เอาซาง นำ คุด อุ ตัก ตี คุด ครึๆ คอง ออ นำ คุด อุ นัน นำ ก็ แอง เลาะ ซิห แอ นำ ใจ ดัว ซิห แอ กัน แอ ต็องกาน ระ นำ จวย ออ จังนัก แอ ก็ โตะ และ นำ กุญ เพาะวา นำ จวย แอ กุญ ตลอด ดาย
เจ็นนัน ก็ ครอ ระ แอ ครอ วอน เอาซาง ตลอด ดาย เป็น เลือง ซีวะ จู มบลึ จู มบลัก แอ ก็ ครอ วอน เอาซาง ฮัก แอ ครอ มอก ซีมาล เอาซาง ซับรวง แอ ฮัก ครอ ระ แอ เอิด ใจ ซิห เลือง ครอ วอน เอาซาง เน ซีเละ แอ ต็อง ปัง นึง ปัง นาง ครอ วอน เคิบ เอาซาง เพือ ครำ เอาซาง จู ล็อง จู นัง ตลอด ดาย
จับ ฮาซิบ ล็อง นัน คาด ฮา ล็อง ลือๆ มี แต ซีซิบ ฮา ล็อง ลือๆ มัห ก็ ไอ มี มเบิล อัห มด ตึง เมือง นัน ก้า” นำ อัง เอาซาง ก็ ซวัล นำ เค็ย “กัน เอิญ เม็จ มี ครำ เลาะ ซีซิบ ฮา ล็อง เอิญ ก็ ไอ งกิ มเบิล อัห เตาะ” เอาซาง อัง
อับราฮัม ก็ ซ็วน เอาซาง วัล “ครอ เคิบ มัห เตาะ อำ งเคาะ อ็อด อัง เอิญ ดาย เอิญ ครอ ซ็วน มัห วัล กัน มี ซามซิบ ล็อง มัห มเบิล อัห อัน” นำ อัง “ไอ มี มเบิล เตาะ” เอาซาง อัง