9 เจ็นนัน นำ ก็ ญาย เริล นเซอะ ตัก ตี แลง เนเกบ
เจ็นนัน วัล อัห ก็ ทอก เจ็น ตี แลง เนเกบ เริล งคม วัล อัห ญาย เริล อุ เป็นตีๆ เริล จำปอ โตะ งวัล เบ็ดเอล ตี อัห เกย อุ กำนา นัน เล็ห ตัก เบ็ดเอล แลว อัห ก็ โตะ อุ ตัก นจุง เครม คอง ออ นัน อัห อุ เคิง ล็อง งวัล เบ็ดเอล เคิบ งวัล ไอ
อัห เริล ดก งิ แลว อัห ก็ โตะ ตัก ตี แลง เนเกบ คาม คานาอัน นเซอะ นัน ญาม นัน อิซอัก ญาย เจ็น นำบอ-ลาไฮรอย โตะ อุ ตัก ตี แลง เนเกบ นัน แลว อัห ก็ เม็จ นำ ตัก ตี แลง เนเกบ นัน
ทาเน อับราม เคิบ ยัห ก็ ทอก เริล เจ็น ปะเทด อียิบ ปาม ก็ เอิด ซะ คอง ออ เริล มด ปาม โตะ อุ ตัก ตี แลง เนเกบ โลด ก็ เริล เลิม เคิบ ปาม นัน
ทาเน อับราฮัม ก็ ญาย เจ็น มำเร เริล ไล นเซอะ ตัก เคด ตี แลง เนเกบ นเซอะ นำ อุ ตัก เมือง เกรา ตัก อุ เคิง ล็อง เมือง คาเดด เคิบ เมือง ซูร
ญาม โมเซด ไล อัห เริล นัน นำ ก็ ที ไล รวง ตัก อัห นำ ไล อัห เริล รวง ตี แลง เนเกบ งคม จำปอ โตะ ซะร็อห ทึห
ตัก อิง ญาม เอาซาง ไล เอิญ ทอก เจ็น เจิง เอา ออ เริล ตี ซอ นัน เอิญ ก็ ไล ยัห ออ ฮุนเน ‘อา เริล พานเดย ก็ ตึก มัห ต็อง ใจ ดัว ซิห เอิญ ไล อัห เค็ย เอิญ เป็น นไจ มัห’ เอิญ ไล ซารา ฮุนนะ เจ็น อิง” อับราฮัม อัง