16 เจ็นเน ก็ ครอ ระ แอ แก็นใจ เจือ เอาซาง ตลอด แอ แก็นใจ เจือ เอาซาง นัน ก็ มอก แอ ก็อง กะบัง แก็นๆ นเดิด นัง ออ ปรอง คึด เพ็ญ ซิห แอ จังนัก ก็ ไอ มี จบ แคระ นัง แอ เตาะ
อุ ไอ มี ปอ อิง เจ็นนัน วัล เยโฮวา ก็ ระ อับราม เม็จ ออ นำ ก็ ไล อับราม ฮุนเน “อับราม เฮย อำ มัห นเจิก เตาะ ดาย เอิญ ดอม มัห เอิญ รักซา มัห เลาะๆ ไอ มี ระ ซีวะ อัง มัห ดาย เอิญ ก็ อวยพอน มัห เอิญ อน รางวัน เลาะๆ ตัก มัห ดาย” เอาซาง อัง
อิห ไอ แมน เป็น นาย แกะ บังคับ แป นอ อิห ไอ มี จำเป็น ต็อง ไล แป เค็ย ต็อง เจือ จังนัก นอ แป แก็นใจ เจือ เยซู เลาะ อุ แลว แต อิห ซีรอก โตะ เพือ เป็น เปือน แป แองกาน จวย แป เพือ ระ แป เลาะใจ อุ ฮัก
เจ็นเน กัน ซีมาล เอาซาง กำลัง ซับรวง อีเอ ก็ อำ เกิ๊ด รวง นำ เตาะ ต็อง ระ นำ แอง ฮุน ซีมาล เอาซาง ไล นำ แอง ติกๆ
กัน ‘เออะ’ ก็ เค็ย ‘เออะ’ กัน ‘ไอ’ ก็ เค็ย ‘ไอ’ กัน จ็อก ดก กวา เน ก็ เป็น ปรอง ซับรวง จ็อก ฮัก”
แอ ตี เจือ เอาซาง แลว แอ ก็ มอก ครำ อุ ตี ทาง ซะ ตัก งิ ต็อง กึด เลาะๆ ต็อง แก็นใจ เจือ ต็อง รัก นอย เลาะๆ ซัง ปอดไพ อุ มอก ทฮาน จึห โกบ เกาะ ป็องกัน งก็อห ออ ต็อง มี ความ วัง เค็ย แอ กิว ปน แอ็ม เจ็น ลุห ซัง ปอดไพ อุ มอก ทฮาน ตี ซุก มวก เล็ก