Naaman paña raiba, i bai oca i na papia, i fala: “Ami N kudaba kuma i na sai, i firma, i coma nomi di SIÑOR si Deus, i pasa si mon riba di ña mpincu, i kuran.
Pedru pui jinti pa e sai tudu na kuartu. I finka juju, i ora, i rabida pa difuntu, i falal: “Tabita, lanta!” Minjer yabri uju, i oja Pedru, i lanta, i sinta.