16 Jinti di ki prasa seduba di jorson di Benjamin. Ki di noti un omi beju, di montaña di Efrain, ku moraba na Jibeá, i na binba di si tarbaju na matu.
Bu na kume bu kumida ku kalur di bu rostu, tok bu riba pa con nunde ku bu tiradu; pabia bu kumpudu ku reia; bu na torna sedu reia.”
Omi ta sai pa si tarbaju, i ta pega nel te di tardi.
Bu na kume frutu di bu tarbaju; bu na sta kontenti; kusas na kuriu diritu.
Rikesa ku algin ngaña na tarpasa i ta mingua, ma kil ku junta si rikesa ku forsa di si tarbaju i ta buril.
Si algin ta tarbaja, i ten purbitu, ma si i sinta i na papia son, i ta bai pa koitadesa.
Kabanta bu tarbaju la fora, bu labra bu lugar; dipus bu ta kumpu bu kasa.
N pui sintidu pa rabista, pa N studa ku jiresa tudu ku pasa bas di seu. Es i kargu kansadu ku Deus pui riba di omis!
Tarbajadur ta durmi sabi, nin si i kume ciu o i kume puku, ma omi riku tene kusas ciu tok i ka ta pudi durmi.
E murguja na kurupson, suma na dias di Jibeá. Deus na lembra di se maldadi, i na kastiga se pekadus.
Kil ku ta furtaba, pa i para furta, i pega ku si mon, i fasi bon tarbaju, pa i pudi tene kil ku ciga pa i rapati ku kil ku ka tene.
Ocanu ku bos, no da bos e ordi: “Si algin nega tarbaja, i ka dibi di kume tambi.”
Na ki tempu, oca ki ka tenba inda rei na Israel, i tenba un omi levita ku moraba na un kau na matu na montaña di Efrain. I ranja un kumadri na Belen di Judá,
E pasa dianti, e na yanda pa bai. Sol kai oca ke pertu Jibeá, ku sedu un prasa di Benjamin.
E panti na Jibeá pa bai pasa noti la, e bai sinta na kau publiku na metadi di prasa, ma ningin ka rukuji elis na kasa pa pasa noti.
I oja ki ospri na kau publiku di prasa, i puntal: “Nunde ku bu na bai? Nunde ku bu sai?”