1 Jeftá, jileadita, i seduba un soldadu di koraẑen; si mame i minjer di mau vida. Si pape Jilead
Naaman, ŝef di tropas di rei di Siria, seduba un soldadu di koraẑen; rei tenelba suma un garandi omi, i rispital ciu, pabia SIÑOR usalba pa liberta Siria, ma i teneba mpincu.
Ke mas ku N pudi fala? I ta faltan tempu pa N konta di Jidion, Barak, Sanson, Jeftá, Davi, Samuel ku anunsiaduris.
Jinti di Jilead ku se ŝefis e punta ŋutru: “Kal omi ku na kumsa geria kontra fijus di Amon? Ki algin i na sedu ŝef di tudu moraduris di Jilead.”
teneba fijus ku si propi minjer. Oca ki fijus garandi, e serka Jeftá, e falal: “Bu ka na yarda na kasa di no pape, pabia abo i fiju di utru minjer.”
Anju di SIÑOR parsi si dianti, i falal: “SIÑOR sta ku bo, omi forti di koraẑen.”
SIÑOR manda Jerubaal, Barak, Jeftá ku Samuel; e libra bos na mon di inimigus ku sta na bo roda; asin bo fika suguru.