I na sedu dia di sukuru ku tristesa, dia di nuvens, pretu nok. Suma ku lus di sol ta spaja riba di monti di mandrugada, tropas garandi, forti, e na bin, suma ku nunka i ka tenba disna di tempu antigu, nin i ka na bin ten na anus ku na bin.
El ku ta forma montis, i ta kumpu bentu, i ta konta omi si pensamentu; i ta bidanta parmaña sukuru, i ta yanda na kaus altu di mundu. SIÑOR, Deus ku ten tudu puder, i si nomi.
Fora di kila, N tuji bos cuba, oca ki faltaba inda tris mis pa kebur. N manda cuba riba di un prasa, ma N ka mandal riba di utru; cuba cubi na un lugar, ma utru lugar, nunde ki ka cubi, i bin seku.
Es i palabras ku SIÑOR papia ku garandi vos pa tudu bo juntamentu, ocal na monti, na metadi di fugu, nuven ku sukuru. I ka buri mas nada, ma i skirbi ki palabras na dus tagua di pedra, i dan elis.