Koitadi di kilis ku ta bai buska ajuda na Ejitu, e fiansa na kabalus ku se manga di karu, ku se kabalerus manera ke sedu forti dimas, ma e ka na jubi pa Deus Santu di Israel, nin e ka na buska SIÑOR.
No ta nega SIÑOR, no konta mintida kontra el, no vira kosta pa no Deus, no pui jinti pa e kalka utrus, e ravolta; no korson forma mintida ku sai na no boka.
Asin ku SIÑOR fala aserka de pobu: “E gosta di yanda lunju di mi, e ka ta mara se pe. E ku manda SIÑOR ka kontenti ku elis, ma i na lembra di se maldadi, i na kastiga se pekadu.”
Stranjerus ku moraba la e fala: ‘No tenta kura Babilonia, ma i ka san. Bo disal; kada kin ta bai si tera, pabia si julgamentu bai te na seu, i subi te na nuvens mas altu.’ ”
“Ora ku N misti tira ña pobu di katiberasku, N kura Israel, pekadu di Efrain ta sai na lus, suma tambi maldadis di Samaria, pabia elis e sedu nganaduris; ladrons ta yentra na kasas; bandidus ta roba la fora na rua.
Jonas lanta pa kuri pa Tarsis, pa kapli di SIÑOR. I bai pa Jope, i oja un barku ku na bai pa Tarsis. I paga si pasaju, i mbarka pa bai ku elis pa Tarsis, pa i pudi kapli di SIÑOR.
“Ai Jerusalen, Jerusalen, ku ta mata anunsiaduris, bu ta da ku pedras jinti ku Deus mandau! Kantu bias ku N misti junta bu fijus suma galiña ta junta si fijus bas di si asas, ma bu ka seta!
N jubi, N obi un agia ku na bua riba, i na falaba ku garandi vos: “Ai, ai, ai di kilis ku mora na mundu ora ki obidu son di utru kornetas ku ki tris anju na bin toka!”