“‘Kualker omi, di Israel o stranjeru ku mora na Israel, ku disvia di mi, i pui sintidu na si idulus, i pui uju na pekadu ku na pul pa i kai, si i bin pa pidi anunsiadur pa i puntan, ami, SIÑOR, N na ruspundil, ami propi.
Se ŝefis ta julga pa suku di bas; se saserdotis ta nsina pa pagamentu; se anunsiaduris ta diviña pa diñeru; ma e ta ngosta na SIÑOR, e fala: “SIÑOR sta na no metadi; nin un mal ka na bin riba di nos.”
SIÑOR ku ten tudu puder fala: “I ta bon ba pa un algin na bo metadi fica portas di templu pa tuji bos peganda fugu na ña altar amonton! N ka sta kontenti ku bos, nin N ka na seta oferta di bo mon.
pabia kilis ku ta fasi asin e ka na sirbi Kristu no Siñor, ma e na sirbi se propi vontadi. E ta ngana menti di jinti inosenti ku se boka sabi ku ngodu.
Ku vontadi di ngaña diñeru e ta splora bos ku palabra di mintida. Se julgamentu ku markadu disna i ka na tarda. Se pirdison na pera elis ku uju abertu.
Ke ku manda bo ta fasi diskarna kontra ña sakrifisius ku ofertas di kumida ku N da ordi pa tisi pa ña kasa? Pabia di ke ku bu rispita bu fijus mas di ki mi, manera ku bo kurpu na taka na partis mas bon di tudu ofertas di ña pobu Israel?’