Oca ku Davi oja anju ku na mata jinti, i fala SIÑOR: “I ami ku fasi pekadu; kulpa i di mi. E koitadis, ke ke fasi? Bu mon dibi di sta kontra mi ku ña familia.”
N na gia segus na kamiñu ke ka kunsi nunka, N na pui elis pa e yanda na kamiñu ku ka kunsidu. N na bidanta sukuru lus se dianti; N na filanta kusas tortu. N na fasi elis e kusas, N ka na bandona elis mas.
Asin ku SIÑOR bu Deus fala, bu Deus ku ta difindi pa si pobu: “Jubi, ki kopu ku ta pou singa-singa, N na tirau el na mon; nunka mas bu ka na bibi na ki kopu di ña raiba.
Asin, ka bo julga antis di ora. Bo pera tok Siñor bin. I na pui na lus kusa ku sukundidu na sukuru. I na mostra kalkulus ku sta dentru di jinti. Dipus, Deus ta ngaba kada kin suma ki mersi.
Gosi pa dianti koroa na peran, ku sedu premiu di un vida puru, ku Siñor, justu juis, na dan na ki dia. I ka ami son, ma tambi tudu kilis ku se korson na pera ora ki na bin.
Oca Davi obi kuma Nabal muri, i fala: “No ngaba SIÑOR, pabia i julga ña kasu kontra Nabal manera ki tratan ku disprezu; i tujin fasi mal, i torna mal di Nabal riba di si propi kabesa.” Dipus Davi manda jinti pa e bai pidi Abigail pa i sedu si minjer.