SIÑOR, bu yalsa ja bu mon pa kastiga, ma e ka nota pa el. Pui elis pa e oja manera ku bu ama bu pobu; pa e fika ku borgoña. Ki fugu ku bu purpara, pa i kaba ku elis.
Asin, di mesmu manera, manga di nason na dimira ku el; reis na fica se boka pabia del, pabia e na oja kil ke ka kontaduba, e na ntindi kil ke ka obiba.
Kilis ku sobra di Jakó na sta na metadi di manga di nason, suma lion na metadi di limarias di matu, suma lion nobu na metadi di koral di karnel. Ora ki pasa i ta masa elis, i sapa-sapa elis sin algin pa libra elis.
N na bati tronu di renus, N dana forsa di renus di nasons; N na kaba ku karus ku kilis ku ta sinta nelis; kabalus ku kilis ku ta monta nelis e na kai, kada un pa spada di si ermon.
Nasons paña raiba, ma dia di bu vinga ciga. I tempu ja pa mortus julgadu, tempu pa bu paga bu servus anunsiadur, ku bu pobu, ku kilis ku rispita bu nomi, pikininus ku garandis; i tempu pa bu dana ki jinti ku dana tera.”