“Fiju di omi, jinti ku mora na ki kaus ku danadu na tera di Israel e na fala: ‘Abraon i un son, i daduba e tera. Anos gora no ciu; asin no dadu e tera pa yarda.’
I grita risu, i fala: ‘Pape Abraon, ten pena di mi, bu manda Lazaru pa i moja ponta di dedu na yagu, i freskan lingua, pabia N na kastiga dimas ne fugu li.’
Bo mostra na bo manera di yanda kuma na bardadi bo ripindi. Ka bo kumsa na fala na bo sintidu kuma Abraon i bo pape, pabia N na fala bos kuma, te de pedra propi, Deus pudi lantanda fijus pa Abraon.
Oca fariseu ku kumbidal oja ki kusa, i fala dentru del: “Si es omi sedu anunsiadur, i na sibiba e minjer i kin, i kal koldadi ku na tokal, pabia i minjer di mau vida.”