“Abo, fiju di omi, ruma bu kusas suma bu na lebadu pa utru tera. Fasil di dia, nkuantu e na jubiu. Pega kamiñu di kau ku bu sta nel, bu munda pa utru ladu. I pudi sedu ke na ntindi, mesmu ke sedu pobu disobdienti.
“Efrain, kuma ku N pudi disau? Israel, kuma ku N na ntregau? Kuma ku N pudi kastigau suma ku N fasi ku Admá? Kuma ku N na fasiu suma Zeboin? Ña korson muda, tudu ña amor sindi suma fugu ku na yardi.
SIÑOR punta: “Ke ku N na fasi ku bo, Efrain? Judá, ke ku N na fasi ku bo? Bo amor i suma nuven di parmaña, i suma serenu di mandrugada ku ta pasa sedu.
Oca i na papia inda, un nuven ku na lampra bin kubri elis. Vos sai na ki nuven ku fala: “Es i ña Fiju ku N kiri ciu. N ten garandi kontentamentu nel. Bo sukutal.”
Deus fasi kil ku lei ka pudiba fasi, di manera ku no naturesa fraksi lei: i manda si Fiju ku kurpu suma no kurpu di pekadu, pa i sedu sakrifisiu pa pekadu, tambi pa i kondena pekadu na no naturesa,