Asin SIÑOR fala: “N na kaba ku tudu jinti ku N kumpu, N na tira elis na tera, desdi omi, tudu ku limarias, ku kilis ku ta rasta, ku kacus ku ta bua na seu, pabia N ripindi manera ku N kumpu elis.”
Oca ku anju na distindi mon riba di Jerusalen pa kaba ku el, SIÑOR muda ideia ki teneba di fasi mal; i fala anju ku na kastigaba pobu: “I justa! Bu pudi para ja.” Anju di SIÑOR staba lungu di kau di masa arus di ki jebuseu Arauna.
SIÑOR manda un anju pa dana Jerusalen. Oca ku anju kumsa na danal, SIÑOR ojal, i muda ideia ki teneba di fasi mal, i fala ki anju danadur: “I justa! Bu pudi para ja.” Anju di SIÑOR staba lungu di kau di masa trigu di un jebuseu comadu Ornan.
Nta Ezekias, rei di Judá, ku pobu di Judá, e mata Mikeias? Ezekias i ka bin sinti medu di SIÑOR? I ka bai pidi fabur di SIÑOR? SIÑOR ka bin ripindi di mal ki falaba kontra elis? Ma anos, no na tisi garandi mal riba di no kabesa!”
Fala elis kuma SIÑOR Deus jurmenta pa si vida, i fala: ‘N ka ta kontenti ku mortu di omi mau, ma N ta misti pa ki algin konverti di si kamiñu pa i bibu. Bo konverti! Bo konverti di bo mau kamiñus! Pobu di Israel, ke ku manda bo misti muri?’
“Efrain, kuma ku N pudi disau? Israel, kuma ku N na ntregau? Kuma ku N pudi kastigau suma ku N fasi ku Admá? Kuma ku N na fasiu suma Zeboin? Ña korson muda, tudu ña amor sindi suma fugu ku na yardi.
Te pa bo rumpi bo ropa, minjor bo rumpi bo korson.” Bo riba pa SIÑOR bo Deus, pabia el i ta sinti pena, i ta mostra amor; i ta tarda pa paña raiba, i ten garandi bondadi; i ta muda di mal ki pensa fasi.
I ta bon ba pa e tene sempri se korson asin, pruntu pa rispitan, pa obdisi tudu ña mandamentus! Asin, kusas ta kuri elis diritu, ku se fijus pa sempri.