Jakó fala: “Ña fiju ka na bai ku bos, pabia si ermon muri ja, el son ku fika. Si kualker mal ojal na kamiñu pa nunde ku bo na bai, bo na tisi ña kabelu branku ku tristesa pa kau di mortus.”
Davi fala Joab ku tudu jinti ku staba ku el pa e rumpi se ropa, e bisti saku, pa e pasa dianti di Abner, e ba ta cora. Rei Davi tambi i na yandaba tras di difuntu.
Si ŝefis falal: “Jubi, no obi kuma reis di Israel ta sinti pena di jinti. Disanu no mara saku na kurpu, ku kordas na kabesa, pa no bai pa rei di Israel; talves i ka ta matau.”
Davi yalsa si uju, i oja anju di SIÑOR ku staba na ar, ku distindi mon ku spada riba di Jerusalen. Davi ku garandis, elis tudu e bisti saku, e mborka na con.
Eliakin, fiju di Ilkias, nkargadu di kasa di rei, Sebna ku sedu sekretariu, ku Joá, fiju di Asaf, ku ta skirbi storia di renu, e rumpi se ropa, e bai pa Ezekias, e kontal tudu ku Rabsaké fala.
Te pa bo rumpi bo ropa, minjor bo rumpi bo korson.” Bo riba pa SIÑOR bo Deus, pabia el i ta sinti pena, i ta mostra amor; i ta tarda pa paña raiba, i ten garandi bondadi; i ta muda di mal ki pensa fasi.
“Ai di bo, Korasin! Ai di bo, Betsaida! Si milagris ku fasidu na bo metadi fasiduba na prasas di Tiru ku Sidon, se moraduris ta ripindiba ja disna, tok e bisti saku, e sinta na sinsa.
Oca ki ojal son, i rumpi si ropa, i falal: “A ña fiju! Bu kebran korson! Abo ku na pun pa N sta tristi. N fasi ja un purmesa pa SIÑOR, N ka pudi riba tras.”