N tenba raiba pabia di pekadu di se korsonudu; e ku manda N kastiga elis, N ka da elis rostu pabia di ña raiba, ma e kontinua risu kabesa na kamiñu ke misti.
Utru ora N ta pensa, N fala: “N ka na lembra mas del, nin N ka na papia mas na si nomi.” Ma si palabra sta na ña korson suma fugu ku na yardi, ficadu na ña os; N ta fasi forsa pa guardal, ma N ka pudi nguenta.
Mariñerus tudu panta; kada kin na coma si deus. E bota kargus na mar, pa pudi rapati pesu na barku. Jonas disiba ja na puron, nunde ki dita, i durmi sonu pisadu.
SIÑOR Deus pui un pe di bobra lanta; i subi riba di Jonas, pa i fasi sombra riba di si kabesa, pa i pudi libral di si kansera. Jonas kontenti dimas pabia di ki pe di bobra,