SIÑOR manda un anju pa dana Jerusalen. Oca ku anju kumsa na danal, SIÑOR ojal, i muda ideia ki teneba di fasi mal, i fala ki anju danadur: “I justa! Bu pudi para ja.” Anju di SIÑOR staba lungu di kau di masa trigu di un jebuseu comadu Ornan.
Te pa bo rumpi bo ropa, minjor bo rumpi bo korson.” Bo riba pa SIÑOR bo Deus, pabia el i ta sinti pena, i ta mostra amor; i ta tarda pa paña raiba, i ten garandi bondadi; i ta muda di mal ki pensa fasi.
Ami, kuma ku N ka na ten pena gora di ki prasa garandi di Ninive, nunde ki sta manga di limaria, ku sentu i vinti mil jinti ku ka kunsi se mon direita nin skerda?”
i ora i fala SIÑOR: “O SIÑOR! Nta i ka es ku N falaba kuma i na bin sedu oca ku N staba inda na ña tera? E ku manda N tentaba kuri pa Tarsis, pabia N sibi kuma abo i Deus ku ta ten dur di jinti, ku ta sinti pena, ku ta tarda pa paña raiba, ku ten bondadi garandi, ku ta muda di ideia di fasi mal.