7 “O Deus, lembra kuma ña vida i suma bentu; N ka na torna oja sabura.
Jakó, se pape, fala elis: “Bo tiran tudu ña fijus. José ka sta di vida, Simeon ka sta li; gosi bo na leba Benjamin! Tudu e kusas bin riba di mi!”
“Lembra ke ku bu konta bu servu Moisés, bu falal: ‘Si bo kebra ña lei, N na pajiga bos na metadi di utru nasons,
Nta ña dias ka sobra puku? Para, bu disan, pa N pudi ten pas,
Lembra kuma bu kumpun ku lama; gosi bu misti bidantan reia.
N sta fartu di ña vida; N ka misti vivi mas. Disan, pabia ña dias i suma bentu.
“Ña dias na pasa kinti-kinti mas di ki algin ku na kuri. E kuri e bai; nin N ka oja sabura.
I ta yanda suma sombra, i ta turmenta amonton. I ta junta rikesas sin sibi kin ku na bin tenel.
Manga di jinti ta punta: “Kin ku na mostranu kusas bon?” SIÑOR, numianu ku lus di bu rostu.
O SIÑOR, lembra kuma inimigu lebsiu; jinti tulu e fala mal di bu nomi.
O Deus, lanta, bu difindi bu propi kasu; lembra kuma ku tulus na fasiu trosa tudu dia.
pabia i lembra kuma elis e sedu karni, suma bentu ku pasa, i ka ta riba.
Lembra kuma ña dias i kurtu; bu kumpu tudu jinti pa bakatela!
SIÑOR, lembra kuma bu servu kobadu mal, manera ku N sufri na ña korson trosa di tudu nasons.
SIÑOR, abo ku sibi; lembra di mi, bu toma konta di mi, bu torna vingansa pa jinti ku na pirsigin. Ten pasensa, ka bu rabatan. Bu sibi kuma N kobadu mal pabia di bo.
Ma nin bo ka sibi ke ku na sedu amaña. Ke ki bo vida? Bo sedu suma un fumu ku lanta; un bokadu i ta pirdi.