Dipus ki fasi konta di jinti, konsiensia di Davi akusal, i fala SIÑOR: “N peka ciu ne kusa ku N fasi. SIÑOR, N pidiu pa bu tira kulpa di bu servu, pabia N fasi kusa suma tulu.”
i bai pa lala, i yanda un dia ntidu; dipus i bai sinta na sombra di un arvuri, i pidi mortu. I ora, i fala: “O SIÑOR, i ciga ja. Tiran vida gosi, pabia N ka sedu minjor di ki ña papes.”
O SIÑOR Deus di Israel, abo i justu. Anos no kapli te aos. Ali no sta bu dianti na no kulpa, ma i ka ten ningin ku ten diritu di firma bu dianti pabia de kusa.”
N fala: “Ña Deus! N sta na kunfuson ku borgoña. N ka pudi yalsa ña rostu pa bo, ña Deus, pabia no pekadus buri riba di no kabesa; no kulpa kirsi tok i ciga na seu.
Anos tudu no sedu suma algin impuru; tudu kusas justu ku no fasi i suma rataju susu dimas. Anos tudu no na lati suma paja; no kulpas na rabatanu suma bentu.
“O SIÑOR, abo i justu, ma anos no sta na borgoña aos, anos jinti di Judá, ku moraduris di Jerusalen, ku tudu Israel, kilis ku sta pertu ku kilis ku sta lunju, na tudu teras ku bu pajiga elis pabia di mal ke fasi kontra bo.
E falal: “Kala boka, ka bu fala nada. Bin ku nos, bu ta sedu pape ku saserdoti pa nos. Nta i ka minjor pa bu sedu saserdoti di un jorson di Israel te pa bu sedu saserdoti di kasa di un omi son?”