Eliseu punta rei di Israel: “Ke ku manda bu bin pa mi? Bai pa anunsiaduris di bu pape ku bu mame.” Rei di Israel falal: “Nau! Pabia SIÑOR comanu, anos tris rei, pa ntreganu na mon di moabitas.”
Abos ku kapli di utru nasons, bo junta, bo bin pertusi. Kilis ku ta karga idulus labradu di madera pa leba, e ka sibi nada; e ta pidi un deus ku ka pudi salba.
E ta kargal na ombra, e leba, e bai pul na si lugar. La ki ta fika; i ka ta pudi sai na ki kau. Si e pidil sakur, i ka ta ruspundi nada, nin i ka ta libra algin di si foronta.
Ki bu juntamentu di idulus, pa e ba ta librau ora ku bu pidi ajuda! Ma bentu na leba elis tudu; nin si i bentu di boka, i na buanta elis! Ma kil ku fia na mi, i na tene tera, i na yarda ña monti sagradu.”
O Judá! Konformi numeru di bo prasas, asin ku bo deusis sta. Konformi numeru di ruas di Jerusalen, asin ki numeru di bo altaris ku bo kumpu pa kema nsensu pa Baal, ki deus di borgoña.
Pobu di Israel i suma pe di uva bonitu ku padi manga di fruta. Konformi fruta na buri, asin ke kumpu mas altaris; konformi con na pruduzi mas, asin ke faja kulunas sagradu.
“Un idulu ku omi labra, kal purbitu ki ten? I imaẑen son, ku ta nsina mintida, pa omi ku kumpul pudi fia na ki kusa ki kumpu, ma i na kumpu idulus ku ka pudi papia.
Ai di kil ku fala padas di po: ‘Korda!’ o i fala pedra mudu: ‘Disperta!’ Ki kusa pudi nsinal kualker kusa? I pudi kubridu ku uru o ku prata, ma i ka tene folgu di vida.