SIÑOR, bu yalsa ja bu mon pa kastiga, ma e ka nota pa el. Pui elis pa e oja manera ku bu ama bu pobu; pa e fika ku borgoña. Ki fugu ku bu purpara, pa i kaba ku elis.
SIÑOR na pui gloria di si vos pa i obidu, i na pui jinti oja si mon ku na disi ku raiba ku na yardi, lingua di fugu ku ta kema tudu, ku turbada forti ku relampagu, ku cuba di pedra.
Kau di fugu sta purparadu disna, i sta purparadu pa rei. I fasidu fundu i largu; Manga di leña sta la. Supru di SIÑOR na sai suma korenti di fugu ku nŝofri pa sindil.
E ku manda raiba di SIÑOR na yardi kontra si pobu, i distindi si mon kontra elis, i mata elis. Montañas tirmi; se difuntus i suma muntudu na ruas. Mesmu asin, si raiba ka kalma, ma si mon sta inda yalsadu.
“‘Ami, SIÑOR Deus, N na puntau: Nta i ka abo ku N fala del na tempu antigu, pa boka di ña servus, anunsiaduris di Israel, ku anunsia duranti anus kuma N na tisiu kontra elis?
Ora ku N paña raiba tok i na yardi na mi, N julgau ku kastigus forti, i na sedu lison meduñu pa nasons ku sta na bu roda. E na jubiu ku trosa e nuju bo. I ami, SIÑOR, ku fala.
“Na tempu di kabantada, rei di sul na geria kontra el. Rei di norti na bai kontra el suma turbada, ku karus, kabalus ku manga di barku. I na yentra na manga di tera, i pasa suma korenti di yagu.
SIÑOR, i kontra rius ku bu paña raiba? O bu raiba i sta kontra riusiñus? O bu paña raiba ku mar, oca ku bu yanda montadu na bu kabalus ku bu karus di vitoria?
Si bu yanda na maldadi, bu bandona SIÑOR, i na manda maldison riba di bo, ku kunfuson ku mufunesa na tudu kil ku bu na fasi, tok bu kabadu ku el, bu pirdi di repenti.