SIÑOR Deus ku ten tudu puder i manda e dia di baruju, di jumbulumani ku kunfuson, na Kobon di Vison. Muras na batidu; gritu di jinti na bai te na montañas.
N na pui bu maltrataduris pa e kume se propi karni, pa e bibi se sangi tok e cami, suma ke bibi biñu nobu. Tudu jinti na sibi kuma ami i SIÑOR, bu Salbadur, bu Libertadur, ku sedu tambi Forsa di Jakó.”
Disperta, disperta! Lanta, o Jerusalen, abo ku toma na mon di SIÑOR ki kopu di si raiba, bu bibil. Ki bibida ku ta pui algin singa-singa, bu bibil tudu ku si bitbit.
N na distina bos pa bo muri ku spada; abos tudu bo na mpina pa matadu, pabia N coma, bo ka kudi; N papia, bo ka obi, ma bo fasi mal ña dianti; bo kuji kil ku N ka ta kontenti ku el.”
Bu ta fala elis: ‘Asin ku SIÑOR fala: N na bibinti tudu jinti de tera tok e cami, tudu ku reis ku sinta na tronu di Davi, ku saserdotis, anunsiaduris ku tudu moraduris di Jerusalen.
“Asin ami, SIÑOR, N fala: Bo peran, pa dia ku N lanta pa akusa. N rezolvi junta nasons ku renus, pa darma tudu forsa di ña raiba riba delis. N na kaba ku tudu mundu ku fugu di ña siumi.
ki algin tambi ten ku bibi biñu di raiba di Deus ku darmadu sin mistura na kopu di si raiba. I ten ku kastigadu ku fugu ku nŝofri dianti di anjus santu di Deus, dianti di Karnel tambi.
Un anju forti yalsa un pedra, garandi suma di muiñu, i botal na mar, i fala: “I asin ku ki garandi prasa Babilonia na fercadu ku forsa; nunka mas i ka na ojadu.