Bo bai kume bon kumida, bo bibi kusa meladu; bo manda kiñon pa kilis ku ka purpara nada, pabia e dia i dia sagradu pa no SIÑOR. Ka bo fika tristi, pabia alegria di SIÑOR i bo forsa.”
I na lantanda un bandera na metadi di nasons, i na junta jinti di Israel ku Judá ku pajigaduba fora di se tera, i na rukuji elis desdi kuatru kantu di mundu.
O SIÑOR, abo i ña Deus; N na garandisiu, N na ngaba bu nomi, pabia bu fasi kusas di dimira. Bu sedu fiel pa kumpri planus ku bu fasi na tempu antigu; e ka pudi maina.
SIÑOR Deus dan un lingua ku nsinadu diritu, pa N sibi papia na tempu sertu un bon palabra pa kil ku sta kansadu. Tudu parmaña i ta dispertan, i ta disperta ña sintidu pa N pudi obi, suma kilis ku na nsinadu.
El mesmu i na kumpu kasa di SIÑOR; i na dadu gloria suma rei, i na sinta na si tronu, i guberna. I na sedu tambi saserdoti na si tronu; i na junta ki dus tarbaju ku pas.’
Oca i na papia inda, un nuven ku na lampra bin kubri elis. Vos sai na ki nuven ku fala: “Es i ña Fiju ku N kiri ciu. N ten garandi kontentamentu nel. Bo sukutal.”
“Ai Jerusalen, Jerusalen, ku ta mata anunsiaduris, bu ta da ku pedras jinti ku Deus mandau! Kantu bias ku N misti junta bu fijus suma galiña ta junta si fijus bas di si asas, ma bu ka seta!