E ku manda i darma forsa di si raiba riba delis, ku sedu gera forti. I peganda fugu na roda delis, ma nin ku ’sin e ka para sintidu; i kema elis, ma kila ka findi elis korson.
SIÑOR punta: “Kin ku bu panta del, o bu medi, tok bu sedu falsu pa mi, bu ka lembra di mi, nin bu ka pun na bu korson? Nta i ka pabia N kala disna di manga di tempu ku manda bu ka rispitan?
Anunsiaduris na anunsia mintida, saserdotis na manda ku forsa di anunsiaduris. I kila propi ku ña pobu misti, ma ke ku bo na fasi ora ku e kusas ciga na kabantada?
Si impuresa sta na si saias; i ka pensaba na si kabantada. Asin i kai sin ningin ka spera; i ka ten kin ku na konsolal. “O SIÑOR, jubi ña kastigu, pabia inimigu ngaña.”
“Fiju di omi, konta rei di Tiru kuma SIÑOR Deus fala: ‘Na orgulyu di bu korson bu fala: “Ami i un deus. N sinta na tronu di un deus na metadi di mar.” Kontudu abo i omi, bu ka sedu un deus, bu pensa inda kuma abo bu jiru suma un deus.
bu fala elis kuma asin ku SIÑOR Deus fala: ‘Faraó, rei di Ejitu, alin li kontra bo, lagartu garandi ku dita na metadi di bu rius. Bu fala kuma Riu Nilu i di bo; i abo ku kumpul pa bu kabesa.
Bo midil tristesa ku sufrimentu pa i justa ku garandesa ku ronku ki da si kabesa, pabia i fala na si korson: ‘N sinta suma raiña; ami i ka viuva; nunka N ka na tene cur.’