4 Kin ku pui e kusa pa i sedu, ku lantanda manjuandadis, un son un son, disna di kumsada? Ami, SIÑOR, N sta disna di purmeru te na ultimu delis, ami propi.”
Kin ku ciga di midi yagu di mar ku si mon, o kin ku ciga di midi seu ku palmu di si mon? Kin ku ciga di midi reia di con ku kaneka, o i pesa monti, garandi o pikininu, na balansu?
Bo yalsa uju pa riba, bo jubi kin ku kumpu ki kusas, ku ta tira ki manga di strela un son un son, i coma elis pa se nomis. Pabia di si garandi forsa ku puder, nin un son ka na falta.
Kal di bos ku konta e kusa disna di kumsada, antis di i bin sedu, pa no pudi sibi, no fala: ‘I tenba roson’? Ma i ka ten ningin ku kontaba antis di i bin sedu, ku fadi kin ku obiba e palabras na bo boka.
Jakó, ku comadu tambi Israel, kin ku ntregal pa i sedu prezu di gera? Nta i ka SIÑOR, kil ke peka kontra el, e nega yanda na si kamiñus, nin pa para sintidu na si lei?
SIÑOR fala: “Abos bo sedu ña tustumuñas, bo sedu ña servu ku N kuji, pa bo pudi kunsin, bo fia na mi, pa bo ntindi kuma N sedu Deus; antis di mi i ka tenba nin utru deus ku formadu, nin i ka na bin ten dipus di mi.
Disna di tempu antigu N kontaba ja kusas ku ka kontisi inda. Na kumsada N ta jumna N konta kusas di kabantada. N ta fala kuma ña planu sta firmi; N na fasi tudu kil ku N misti.
“Bo oja kuma i ami, ami propi ku sedu Deus. I ka ten utru deus fora di mi. N ta mata, N ta da vida; N ta laña, N ta kura; i ka ten algin ku pudi kapli di ña mon.
ku falan: “Kil ku bu oja, skirbil na un libru, bu mandal pa igreẑas ku sta ne seti lugar, ku sedu: Éfesu, Smirna, Pérgamu, Tiatira, Sardu, Filadélfia ku Laodiseia.”