Ora ku si ramus seku, e ta kebradu; minjeris ta bin kuji elis pa leña, pabia e pobu ka ta ntindi. Pabia di kila, kil ku kumpu elis, i forma elis, i ka na sinti pena delis, nin i ka na mostra elis nin un fabur.
Bu ka sibi? Bu ka obi kuma ki Deus ku ka ten kumsada nin kabantada, ku sedu SIÑOR, kil ku kumpu tudu parti di mundu, i ka ta kansa, nin si forsa ka ta kaba? Ningin ka pudi sibi ke ki na pensa.
Kuma ku bu diskisi di SIÑOR ku kumpou, kil ku distindi seu, ku pui alisersu di tera? Pabia di ke ku bu ta ten medu tudu dia di raiba di bu kastigadur, ora ki na purpara pa kaba ku bo? Ki raiba, nunde ki sta nel gosi?
ma i ka disa bos sin un amostra pa da tustumuñu del; i ta fasi bon kusas, i da bos cuba na seu, ku prudutus na se tempu; i da manga di kumida sempri, i inci bo korson di alegria.”