Bu idulus labradu, ku kubridu ku prata, ku bu imaẑens fundidu di uru, bu na tene elis suma kusa nujenti, bu bota elis fora suma panu susu, bu fala elis: “Bo sai di li!”
SIÑOR fala: “Kilis ku ta fasi sirmonia di purifikason pa yentra, un tras di utru, na jardin sagradu, ku ta kume karni di purku ku ratu, ku utru karni nujenti, e na kabadu ku el, tudu juntu,
“I tarda ja ku bu kebra bu korenti, bu sapa korda ku marau, bu fala kuma bu ka misti sirbin, ma na kada monti altu, bas di kada arvuri verdi, bu yanda suma minjer di mau fama.
Bo na lembra di manera ku bo ta yandaba mal, ku kusas ku bo fasi ku ka sedu bon. Bo na nuju bo propi kabesa pabia di bo pekadus ku kusas nujenti ku bo ta fasiba.
Ora ku se jinti ku matadu ku spada dita na metadi di se idulus, na roda di se altaris, riba di tudu monti ku montaña altu, bas di tudu arvuri verdi, ku tudu polon garandi, na kau nunde ke ta pursenta kusas ku ta cera sabi pa tudu se idulus, e na bin sibi kuma ami i SIÑOR.
Asiria ka pudi salbanu; no ka na monta kabalus di gera; no ka na torna fala un kusa ku no kumpu ku no mon: ‘Abo i no Deus’, pabia i na bo ku orfan ta oja miserikordia.”
E ta sakrifika limarias riba di montañas, e kema nsensu riba di montis, bas di arvuris garandi ku tene bon sombra, pabia la i kau sabi. E ku manda bo fijus femia ta bindi se kurpu; minjeris di bo fijus ta dita ku utru omis.