Tudu ku ña uju oja, i misti, N ka nega ranjal; N ka tuji ña korson kualker kusa sabi. N fika kontenti ku tudu ña tarbaju; ki kontentamentu ku sedu pagu di tudu ku N fasi.
N jubi tudu ki obras ku ña mon fasi, ku tudu tarbaju ku N kansa na fasi; N oja kuma tudu i bakatela, suma algin ku na serka bentu. I ka tenba nin un purbitu bas di sol.
Deus ta da jiresa, kuñisimentu ku kontentamentu pa omi ki bon si dianti, ma kil ku ta fasi pekadu, Deus ta pul pa i tarbaja, i junta, i ruma, pa i pudi da pa kin ku ta pui Deus kontenti. Es tambi i bakatela, i suma algin ku na serka bentu.
Kil ku ta sedu ku omis, i ta sedu tambi ku limarias. Mesmu kusa ta pasa ku elis tudu. Manera ku un ta muri, asin ku utru ta muri; tudu tene mesmu folgu. Omi ka ten nin un purbitu mas di ki limaria; elis tudu, se vida i bakatela.
I pudi manda riba di manga di jinti ku ka pudi kontadu, ma kilis ku bin tras del e ka na kontenti ku el. Na bardadi es tambi i bakatela, suma kin ku na serka bentu.
I ten un omi ku sta el son, ku ka tene fiju nin ermon; i ta tarbaja sin para, pabia i ka ta farta junta rikesa. I ka ta punta: “Kin ku N na tarbaja pa el, manera ku N ta nega diskansa pa N goza ña vida?” Es tambi i bakatela, i un vida kansadu.
“Ningin ka pudi tarbaja pa dus patron, pabia i na bin gosta di un, i ka na gosta di ki utru, o i sta pruntu pa tarbaja pa un, i ta njuti ki utru. Bo ka pudi tarbaja pa Deus, bo tarbaja pa rikesa tambi.